Nagrobek Franciszka Truszkowskiego (Kwatera 4A)

  • Drukuj
Szczegóły
Kategoria: Najstarsze zabytki cmentarza
Opublikowano: niedziela, 14, grudzień 2014 19:10
Odsłony: 3123

Nagrobek Franciszka Truszkowskiego(Kwatera 4A)

 

Rodzaj grobu: nie zachował się

 

Typ nagrobka: stela (fragment)              

 

Styl: neoklasycyzm

 

Materiał: piaskowiec różowy, tablica – czarny (?) marmur

 

Wymiary: trzon steli – 60cm x 33cm x 75cm, podstawa steli – 78cm x 56cm (brak wysokości, gdyż jest zapadnięta w ziemię) 

 

Data: 1 połowa XIX w.

 

Sygnatura: brak

 

Stan zachowania: zły, destrukt ; nagrobek przemieszczony, zastawiony nowymi grobami,  podstawa steli głęboko wbita w ziemię. Powierzchnia tablicy zniszczona strukturalnie, inskrypcja prawie nieczytelna, ubytki w spoinach, na piaskowcu omszenia, wżery, zabrudzenia, przebarwienia.

 

Uwagi: Jeśli nagrobek ten ufundowano w chwili śmierci Truszkowskiego, tj. w 1820 r., byłby to najstarszy nagrobek na cmentarzu. Konieczna konserwacja i lepsze wyeksponowanie zachowanego fragmentu. 

 

Prostopadłościenna stela na podstawie z piętką. Ściany postumentu w bordiurze poprzecznych żłobień. Na ścianie frontalnej prostokątna płycina, dekorowana w narożach rozetkami. W płycinę wmontowana owalna, marmurowa tablica z inskrypcją. Tablica w obramieniu z ornamentem listkowym (ząbkowym).         

 

Inskrypcja na tablicy, pisana kursywą francuską:              

 

Franciszkowi / a – Trusz[kowskiemu] / Kapita[nowi Pułku 8-go] / Piechoty [Liniowej] / byłych Wojsk Polskich / [zmarłemu Dnia 1 Grudnia] 18[2]0 Roku / Officerowie [tegoż] – a   Pułku / Pomnik ten wystawili                                                                                                                               

Or. Inskrypcja rekonstruowana w oparciu o artykuły w Gazecie Radomskiej nr 88 z 1888 r. i nr 99 z 1891. 

 

1  Franciszek Truszkowski, urodził się 4.VII.1788 r. koło Siedlec, był synem Antoniego i Krystyny z Drabowiczów. Od końca czerwca do 1 września 1807 r. służył w 2 kompanii 1 pułku szwoleżerów gwardii armii napoleońskiej, a następnie w 7 pułku piechoty liniowej Księstwa Warszawskiego. W randze podporucznika walczył w Hiszpanii, w ramach Dywizji Polskiej, złożonej z 4, 7 i 9 pułku Księstwa Warszawskiego. 9. IX.1812 awansowany na stopień porucznika. Brał udział w wyprawie Napoleona na Rosję. Uczestniczył w bitwie nad Berezyną, gdzie został ranny 28.XI.1812 roku. W lutym 1813 r. otrzymał stopień kapitana adiutanta majora. W Królestwie Polskim służył w kompanii grenadierów 1 batalionu 8 Pułku piechoty liniowej. Nie ożenił się. Zmarł 1.XII.1820 r. w Żakowicach .

 

 

Lit. i źr. biogr.:

 

Archiwum Państwowe Radom. Akta Urzędu Stanu Cywilnego w Radomiu 1820, akt zgonu nr 257.
Bielecki R., Szwoleżerowie Gwardii. 1 Słynne pułki polskie, Warszawa 1996, s. 11
Kirkor  St., Pod sztandarami Napoleona, Londyn 1982, s. 116.                                      

 

Wyd. ins.:

 

Luboński K., Cmentarz radomski [w:] Gazeta Radomska, nr 99, 9/31.X. 1891, s. 2.
Miasto Umarłych [w :] Gazeta Radomska, Nr 88, 20.X (1.XI) 1888, s. 2. 

 

Materiał zebrała i opracowała p. G. Kuncewicz.